Dan krijg je bijvoorbeeld migraine, maag/darmklachten, spierpijn of hoge bloeddruk. Wie de kracht heeft om alsmaar door te gaan, loopt uiteindelijk het risico burn-out te raken. Dat overkwam mij in 2007, nadat ik lange tijd allerlei signalen en lichamelijke klachten genegeerd had.
Emoties zijn er niet voor niets. Ze hebben ons iets te vertellen. Stel je maar eens voor wie je zou zijn zonder emoties… Geen verdriet, angst of frustratie meer, dat klinkt goed! Maar ook geen vreugde, vertedering of trots meer. Emoties geven je leven kleur. Ze maken duidelijk wat je echt belangrijk vindt in het leven en stimuleren je om daarvoor te gáán. Of ze waarschuwen je juist voor zaken en mensen die je beter uit je leven kunt weren.
Jammer dat we niet altijd even goed luisteren. Vaak zijn we bang de controle te verliezen. Wat heb je er tenslotte aan, als je in huilen uitbarst in de supermarkt. Dan is het heel functioneel om het beleven van je emoties even uit te stellen. Maar als je dit structureel doet, heb je wel een probleem. Het tegenhouden van (onprettige) emoties leidt namelijk tot de klassieke “vecht-vlucht-verstijf reactie” in je lijf, die zorgt voor de aanmaak van stresshormonen. Dat kost je onnodig veel energie en is dus een enorme aanslag op je veerkracht.
Vaak is dit gedrag zo automatisch geworden, dat je je er niet eens bewust van bent. Hooguit heb je een vaag gevoel van onrust, zonder te weten wat de oorzaak is. Maar ook nervositeit, piekeren en een kort lontje zijn aanwijzingen. Je kunt zelfs zo afgesloten zijn van je emoties, dat je het niet eens meer opmerkt als je je niet optimaal voelt.
Uit breinonderzoek blijkt dat alleen al het benoemen van emoties kalmerend werkt. Leren stilstaan bij je eigen emoties en het benoemen ervan, kan je dan ook veel profijt opleveren. Daarom is het een belangrijk onderdeel van iedere aandachttraining, ook van hartcoherentie. En natuurlijk kun je het beste aan de voorkant beginnen, namelijk met je bewust te worden wanneer je emoties wegdrukt.
Want heus, je hoeft het glas niet steeds halfvol te dénken. Is het glas voor jou halfleeg, ga dan eens na wat de oorzaak ervan is. Luister naar wat je lichaam en brein je willen vertellen en stop met vechten tegen je emoties. Dat laatste scheelt al de helft van de energie. En het mooie is, dat als je de onprettige emotie herkent en erkent, deze juist minder lang duurt.
En nee, dat is niet hetzelfde als je wentelen in je emoties en deze met veel gevoel voor drama delen met heel je omgeving. Dat is verdrínken in je emoties. Ook niet erg constructief trouwens. Hoewel er maar één letter verschil zit tussen “verdringen” en “verdrinken”, ligt er een wereld aan nuance tussen. En het glas halfvol dénken om daar vervolgens in te verdrinken…dat is natuurlijk al helemaal niet de bedoeling.
Anette de Jong
