Mijn doorzettingsvermogen werd beloond; ik had eindelijk ‘bewijs’ van ‘mijn’ kikker. Hoewel ik opgeleid ben als jurist ben ik er overigens niet zo zeker van of een kikker die jouw vijver heeft uitgekozen als leefomgeving ook echt jouw eigendom is, maar ik noem hem wel graag ‘mijn’ kikker. Ook al is hij – in tegenstelling tot mijn hond en mijn kat – vrij om te gaan en staan waar hij wil en is hij geheel uit vrije wil bij mij komen wonen.
Veiligheid dus. We staan er zelden bij stil. Maar veiligheid is essentieel om goed te kunnen functioneren. Niet alleen voor dieren en kinderen, maar voor iedereen. Veiligheid in de zin van je veilig voelen in de situatie, je veilig voelen met de mensen die je omringen of je veilig voelen in je eigen lichaam. Dat laatste mag vanzelfsprekend klinken, maar is het vaak niet voor mensen die bijvoorbeeld ernstig ziek zijn geweest of trauma’s hebben doorgemaakt.
Veel mensen voelen zich momenteel onveilig; door angst voor oorlog, door angst voor een nieuwe wereldorde, door angst voor de overheid, door angst voor het oordeel van anderen…. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Volgens het spreekwoord is angst per definitie een slechte raadgever, maar daar ben ik het niet helemaal mee eens. Angst kan soms ook best een wijze raadgever zijn. Als de angst om rotte tanden te krijgen je ertoe aanzet je tanden te poetsen, is daar natuurlijk niks mis mee (of de angst anderen af te stoten met je onwelriekende adem).
Naast dat angst gewoon niet prettig voelt, is het ook nog eens funest voor je immuunsysteem. Angst is namelijk een emotie die ervoor zorgt dat er veel stresshormonen worden aangemaakt in je lichaam en die onderdrukken de werking van je immuunsysteem. In de oudheid was dat heel nuttig; als er acuut gevaar dreigt – bijvoorbeeld in de vorm van een gevaarlijk roofdier – is het prima even al je kaarten te zetten op vechten of vluchten. Alles voor de overleving van de soort. Dat alle andere systemen dan even ‘down’ gaan is niet erg, het is immers maar een tijdelijke situatie. Maar veel mensen zijn tegenwoordig chronisch angstig en gestrest, ze staan constant ‘aan’.
Nou kun je wel leren jezelf in de ‘veilige modus’ te brengen. Niet door jezelf rustig te denken, dat werkt namelijk helemaal niet. Nou een beetje dan. Maar veel effectiever is hartcoherentie, een gerichte actie op fysiek niveau. Je kunt leren je hartritme te kalmeren en harmonieus te maken met behulp van je ademhaling. Daardoor zal je brein – dat constant in verbinding staat met je hart – constateren dat alles ‘veilig’ is. Je brein zorgt er dan voor dat de aanmaak van stresshormonen stopt en je gaat van de vecht-vlucht modus over in de veilige modus. Je spieren kunnen weer ontspannen, je maag en darmen kunnen weer verder met spijs verteren en je immuunsysteem kan weer doen waar het voor bedoeld is; jouw lijf verdedigen.
