“Slow down brother, if you can’t go on”

leestijd 3 minuten

door Anette de Jong /  wantdatklopt.nl / 24 mei 2019

Toen Duncan Laurence ons (ja, dan is het toch ineens “ons”) na 44 jaar naar een 1e plaats zong, raakte ik toch een beetje in de ban van het songfestival. Een mooie aanleiding om een oudere Nederlandse inzending weer eens van stal te halen. Het nummer “Slow down” van singer/songwriter Douwe Bob was helaas geen winnaar in 2016, maar de tekst is echt de moeite waard om nog eens onder de aandacht te brengen.

I’m going nowhere, and I’m going fast.
Zo begint het nummer. Herkenbaar? Voor mij wel. Of ik nu wel of niet ergens heenging: snél moest het! Vaak had ik eigenlijk geen idee waar ik precies heen ging. De richting werd voornamelijk bepaald door de gebeurtenissen in mijn leven en door verwachtingen van mijn omgeving. Totdat ik me afvroeg wat het belangrijkste was in mijn leven? En vervolgens waar ik dan de meeste tijd aan besteedde. In de praktijk, maar vooral ook in mijn hoofd…. Het antwoord was best confronterend. Pas toen ik mijn persoonlijke waarden helder maakte, werd het makkelijker om mijn eigen pad te volgen. Sindsdien weet ik heel goed waar ik heenga.

Every morning there’s another start
Every morning hits so hard
Guess I’m running scared, guess I’m running on empty

De maatschappij wordt steeds angstiger, tenminste zo ervaar ik dat. Dat merk je in de media, maar ook in de gesprekken om je heen. Onprettige emoties zoals angst, maar ook frustratie en boosheid, kosten waanzinnig veel energie. Maar wat nog erger is: het vertroebelt je blik, je waarneming. Wie de stressworkshop of -training heeft gevolgd, weet dat dit komt door corticale inhibitie. (De werking van de cortex, het rationele, denkende deel van je brein, is dan geremd.) Het gevolg is dat je steeds gestrester raakt en dat vréét energie; je innerlijke batterij loopt steeds sneller leeg. Jammer, want die energie had je ook kunnen gebruiken voor activiteiten die wel iets toevoegen aan jouw levensgeluk of dat van anderen.

Het beste advies dat je dan kunt krijgen:
You gotta slow down brother
Slow down if you can’t go on.

“Daar heb ik nu even geen tijd voor”, is dan meestal de reactie. “Als dit project afgerond is, mijn studie achter de rug, mijn geldproblemen opgelost, mijn kind gewend is aan de nieuwe school, mijn ouders…” Ga zo maar door. Allemaal waar, maar ik garandeer je dat er daarna weer nieuwe stressbronnen opdoemen. Dat hoort nu eenmaal bij het leven. Dus in plaats van door te racen en te wachten tot de oorzaak van je stress is opgelost, kun je beter even tijd vrij maken om te leren op een gezonde manier om te gaan met de uitdagingen in je leven.

Tenslotte: Do you think I’ll ever learn
Heus, het is te leren. Ik ben er zelf het levende voorbeeld van. Vroeger was ik best een stresskip, ik jakkerde maar door, deed 1000 dingen tegelijk en mijn hoofd stond al “aan” zodra de wekker ging. Door hartcoherentie heb ik een soort teflonlaagje voor stress ontwikkeld en is mijn leven stukken relaxter en daarmee leuker geworden. Dat gun ik echt iedereen!
Het aanleren van nieuw gedrag gaat natuurlijk niet vanzelf, dat vergt wel wat oefening. Maar iedere verandering begint bij de eerste stap, hoe klein ook. Dus: Slow down en neem de eerste stap naar een ontspannen leven.